Vandaag is de vergadermarathon. Op mijn fiets zigzag ik door de stad. Na de zoveelste ontmoeting moet ik mijn hoofd luchten en kies ik voor een omweg door Het Park bij de Euromast.
Het park is kaal en leeg. De meeste bomen hebben geen blaadjes meer. In de verte zie ik dat het grote bloemenperk ook leeg is. Alle bloemen die er vorige week nog stonden zijn verdwenen. In een groot zwart vlak staan zeven mannen en een kruiwagen. Ze bewegen als takken in de wind. Het lijkt op een openbare repetitie van een dansgroep. Mannen in een blauwe overall en groene trui harken de rulle zwarte aarde. Mannen in een lichtgevend oranje jack zitten op hun knieën en maken golvende bewegingen. Daar wil ik meer van weten en ik ga naar ze toe.
Als ik dichterbij ben, zie ik dat ze bollen planten. Een van de mannen schudt een grote zak bollen leeg in de kruiwagen.
‘Dat zijn er heel wat,’ zeg ik.
‘Valt wel mee,’ is het antwoord. ‘Over een uurtje of anderhalf zitten er weer 750 in de grond. En als het meezit zijn we volgende week vrijdag klaar.’
Dat is een som voor de Cito-toets denk ik: Zeven mannen planten 750 bollen in anderhalf uur. Ze werken zeven uur per dag. Hoeveel bollen hebben ze in tien dagen geplant?
Gelukkig, de som hoef ik niet uit te rekenen. Zonder iets te vragen kom ik te weten dat het 50.000 bollen zijn. Dat is gebruikelijk voor een perk van 600 vierkante meter.
Hoe vaak ben ik hier wel niet langsgelopen en zag ik de tulpen staan. Elk voorjaar weer: rood, roze, wit en roze-wit. De kleuren hoef je niet te tellen, in één oogopslag zie je dat het er vier zijn. En in mei zijn ze allemaal weer weg, ook dat valt op. Maar ik heb me nog nooit afgevraagd hoevéél bloeiende tulpen er dan zijn.
Ik kwam in het park om mijn hoofd te luchten, en ga weg met mijn hoofd vol bloemen als cijfers. Elk jaar 50.000 bollen de grond in en 50.000 bollen de grond uit. Ik vraag me af of ik volgend voorjaar anders naar dit tulpenbed kijk: zie ik een zee van 50.000 tulpen? Of tulpen in vier kleuren?
Zover is het nog lang niet, en als het deze winter niet gaat sneeuwen is het tot het voorjaar alleen maar zwart kijken.
Te beluisteren bij Chrisnatuurlijk bij RTVRijnmond.