Vannacht is het de nacht van de nacht.
De nacht naar de wintertijd.
De nacht van de nieuwe maan.
De nacht om dingen af te ronden.
De nacht om je gedachten te ordenen.
De nacht om dat wat je gedaan hebt los te laten.
De nacht om ruimte te maken voor iets nieuws.
Aan de maan kun je zien dat alles een begin en een einde heeft.
Elke maand weer. Daarom houd ik van de maan.
Ook houd ik van de sterrenhemel, waar ik ook naar toe ga, de Grote Beer reist met mij mee.
In Rotterdam is het niet donker genoeg om de Melkweg te zien. ’s Nachts is de stad zelf een sterrenhemel met flikkerende gekleurde lichtjes. Elke nacht weer.
Vannacht begint de wintertijd en wordt de klok een uur teruggezet.
Dat betekent dat je een extra uur hebt om te wennen aan de nieuwe tijd.
En omdat het vannacht nieuwe maan is, is het ook de nacht van het loslaten.
Ik ben op zoek naar iets nieuws, maar ik weet nog niet welke kant ik op wil en besluit een blokje rond te lopen: door het Park bij de Euromast naar de Parkhaven en via de Parklaan weer terug naar huis.
Bij het ventilatiegebouw van de Maastunnel blijf ik staan. Aan de overkant staat precies hetzelfde gebouw. Als een tweeling staan ze aan de kade, gescheiden door de Maas en verbonden door de tunnel. Op de gevel brandt een neon verlichting. ‘Hier’ staat er. Ik draai me en kijk omhoog. ‘Daar’ lees ik.
Aha, denk ik. Als ik hier wil zijn, moet ik naar de overkant. Ik pak de roltrap naar beneden en loop van ‘daar’ naar ‘hier’. In het midden van Maastunnel blijf ik staan. Ik zie waar ik vandaan gekomen ben en ik zie waar ik naar toe wil.
Vannacht is de nacht van de nacht. Dat is ook de nacht dat je uur langer kunt slapen en kunt dromen van de dingen die je graag doet.
Te beluisteren op 29 oktober tussen 8 en 9 uur bij Chris Natuurlijk op RTVRijnmond.