Wat maak jij voor Vaderdag? Ik heb nooit een vader gehad, maar toch maakte ik als kind een cadeau voor Vaderdag. Wil je weten wat en waarom? Luister op 18 juni naar mijn maandelijkse column bij Chris Natuurlijk. Elke zaterdag presenteert zij bij RTV van 8.00 tot 9.00 uur een inspirerend programma. Woon je niet in de regio Rijnmond? Luister online.
Het is weer een hels kabaal op het balkon. De bonte specht timmert er op los en de ekster komt voor de zoveelste keer langs om te inspecteren of zijn hapjes in de snackbar nu eindelijk klaar zijn. Hij heeft trek. Gelukkig ben ik thuis en kan ik de kwajongens wegsturen. Achter de regenpijp zit een heel klein pimpelmeesje. Het lijkt wel dood… Maar niets is minder waar, zodra het kleine vogeltje mij ziet, is’t springlevend en komt het kwetterend op mij af. Het meesje is voor niets en niemand bang. Zijn schaduw is stoer en groot. De kleine kralende oogjes …
Het is weer zover: de aarde voelt vast onder mijn voeten. Dit is voor mij het teken dat het tijd is om te gaan verhuizen. Ook al woon ik in het mooiste huis van Rotterdam, ik moet verder. Het is een oerdrift die mij vooruitduwt Ik sta voor het raam van mijn nieuwe huis. Het regent en de zon schijnt. Een dubbele regenboog eindigt in mijn tuin. Apart, denk ik. Dit is het vierde huis dat mij welkom heet met een indrukwekkende regenboog. Maar het is voor het eerst dat het einde voor mijn voeten ligt. Ik ren naar buiten, pak …
Klavers, vooral koeien zijn er gek op. Vooral de rode klaver. Mijn gazon is een klaverveld, vooral klavertje drie doet het goed. Sinds kort groeit er ook wondklaver. Die heb ik zelf geplant. De andere waren er al. Meer weten over klavers en geluk? Luister op 27 mei naar mijn maandelijkse column bij Chris Natuurlijk. Elke zaterdag presenteert zij bij RTV van 8.00 tot 9.00 uur een inspirerend programma. Woon je niet in de regio Rijnmond? Luister online.
De klimrozen zien een strakblauwe licht en vragen zich hoe lang het nog duurt. Ze willen wortelen in de zilte Zeeuwse klei. De kip kakelt nog een ei, twee merels fluiten tegen elkaar, de koolmezen vliegen het nestkastje in en uit, en de zwarte koffie kleurt goed bij de witte gevlochten broodjes met donkerrode bramenjam. De dag begint vroeg als de zon schijnt.
Dit is een onderzetter uit de jaren 60. Mijn moeder kreeg die ooit van tante Willy. Een souvenier uit Australië. Ik sprak toen nog geen Engels en had een heel ander beeld bij de tekst ‘Kissing dont last cookin do’. Ik dacht niet aan koken en al helemaal niet aan zoenen, ik zag een mannetje en een vrouwtje die naar elkaar bogen. Een grappig beeld. Dat dacht mijn moeder waarschijnlijk ook, want de onderzetter hing aan de muur. Het jaar erop nam tante Willy kangoeroesoep in blik mee. Dat vonden mijn broertje en ik heel gemeen. ‘Soep van Skippy?’ riepen …
Herken je dat gevoel, dat je soms de stad uit wilt vluchten? Weg van alle mensen, weg van alle drukte, weg van alles wat herrie maakt. Maar wat doe je als je maar een uur of twee de tijd hebt? Ik pak de fiets en kijk waar de wind vandaan komt. De heenreis is tegen de wind in. Zo weet ik zeker dat ik niet te ver wegga. Mijn vluchtroutes zijn zonder stoplichten en gaan altijd langs het water. Gister ging de tocht langs de Maas richting de Van Brienenoordbrug. Als ik fiets of wandel vinden er grote gesprekken in …
De Zeeuwse zon speelt met de Poolse buitenhuisjes op het schilderij. Op de wand en op het doek verschijnen twee witte vlakjes. Eentje links en eentje rechts. Het lijken wel twee ramen. Ik kijk en zie mijn vriendin. Ik zwaai, ze ziet mij en ze zwaait terug. Er komt een wolk voor de zon. Ik ben weer in mijn eigen buitenhuis en mijn vriendin ook.
De 20 genomineerden zijn vandaag bekend gemaakt. Als extra opdracht maakten zij een omslag voor de Jungle BoekieBoekie. Ze zijn allemaal even mooi. Vandaar we gisteren besloten er schetsboekjes met een bijzonder schutblad van te maken. Gistermiddag bedacht en vandaag al gedrukt. Eigenlijk kan dat niet. Toch is het gelukt. De persen draaien, de eerste kleuren staan er op. Morgen komen de andere twee kleuren erbij. Steef Lankhort van drukkerij Tripiti draait overuren. Maar het begon bij Xander Wiersma (de vormgever). Het was het een race tegen de klok, de GIGA bestanden waren te zwaar voor internet. Dan maar op …
Dit jaar stem ik voor twee. De lijst is lang en breed. Het lijkt net of de letters van het stembiljet steeds kleiner worden en het is donker in het stemhokje. Even in het licht kijken of het klopt. O nee, de rode stip staat bij de partij van overbuurman in Zeeland. ‘Ik heb verkeerd gestemd!’ roep ik onthutst. ‘Wat nu?’ ‘Daar zijn we heel blij mee!’ roepen de stembureau medewerkers in koor. ‘U bent de eerste vandaag.’ Het stembiljet komt bovenop de nu nog lege stapel ‘verkeerd gestemd’. Je mag één keer verkeerd stemmen. Aangezien ik voor twee stem, …