Een verhaal aan de muur

Dit is een onderzetter uit de jaren 60. Mijn moeder kreeg die ooit van tante Willy. Die bracht ze voor haar mee uit Australiė. Ik sprak toen nog geen Engels, en had de tekst ‘Kissing dont last cookin do’ heel anders vertaald. Ik dacht niet aan koken en vond het een heel mooi plaatje. Mijn moeder waarschijnlijk ook, want de onderzetter hing aan de muur. Het jaar erop nam tante Willy kangeroesoep in blik mee. Dat vonden mijn broertje en ik heel gemeen: ‘Wie maakt er nu soep van Skippy ?’ riepen wij onthust. Het blikje met soep werd verbannen …

Verkeerd gestemd

Dit jaar stem ik voor twee. De lijst is lang en breed. Het lijkt net of de letters van het stembiljet steeds kleiner worden en het is donker in het stemhokje. Even in het licht kijken of het klopt. O nee, de rode stip staat bij de partij van overbuurman in Zeeland. ‘Ik heb verkeerd gestemd!’ roep ik onthutst. ‘Wat nu?’ ‘Daar zijn we heel blij mee!’ roepen de stembureau medewerkers in koor. ‘U bent de eerste vandaag.’ Het stembiljet komt bovenop de nu nog lege stapel ‘verkeerd gestemd’. Je mag een keer verkeerd stemmen. Aangezien ik voor twee stem, …

Slow-Fashion

Altijd heb ik gedacht dat modeontwerpers vooruitstrevende trendsetters zijn. Als ik aan haute couture denk, zie ik modellen op een catwalk die zelfverzekerd de meest futuristische creaties tonen. Terwijl liefhebbers verheerlijkt toekijken, alsof er een doos bonbonnetjes aan hen gepresenteerd wordt, waaruit ze straks eentje mogen kiezen. Echter, de getoonde schoonheid is niet meer puur en natuurlijk: achter de toonbank van de kledingindustrie liggen vervuilende ingrediënten en de kassa slaat vooral oneerlijke handel aan. In 1989 richtte de Italiaan Carlo Petrini de beweging Slow Food op en koos de slak als symbool. Hij veroorzaakte een culinaire revolutie. Koken met vergeten …

Schrikkelseconde

Het is mistig, de skyline van Rotterdam is onzichtbaar. Vanavond wordt het grootste vuurwerk van Nederland aan de voet van de Erasmusbrug afgestoken. Er worden meer dan 50.000 mensen in ‘mijn achtertuin’ verwacht. Het kleine vogeltje op mijn balkon kijkt me verbaasd aan. Alsof het zeggen wil: Wat vuurwerk vannacht… Hier?  Misschien moet ik een nachtje uit logeren! Ik heb nog nooit vuurwerk in de mist gezien. Ik blijf hier en ben benieuwd: Rotterdam verlicht door vuurwerk in de mist. We krijgen er zelfs een schrikkelseconde bij. 2017 begint met extra tijd en een kleurplaat in de lucht waarbij je zelf de …

Choco-Piet

Sinterklaas is sinds vandaag weer in het land, maar de Choco-Pieten waren er vorige week al. De buurtbakker had er zin in: op de toonbank lagen ook taaitaai-poppen, zakjes pepernoten en marsepein. Jeugdsentiment voor mijn broertje in Portugal dacht ik. Hij houdt van chocolade, dus ik koos niet de witte Piet van marsepein, maar de lichtbruine van chocolade op een autoped. Meer smaken waren er niet. De bakker had nog geen recept voor een Regenboog-, Stippen- of Veeg-Piet.   Het is tijd voor de feestaflevering van ‘Heel Holland bakt’: Bijzondere Pieten en andere lekkernijen voor een ouderwets gezellig avondje Sinterklaas! …

Freesmij

De straat is afgezet voor werkzaamheden aan de stadverwarming en andere leidingen. De buurt is alleen nog maar toegankelijk voor voetgangers. De weg naar de bakker is nu een spannend parcours met bouwhekken. Een aantal zijn ingepakt met een dik pak isolatiemateriaal. Op het glimmende gitzwarte scherm staat: ‘Siderise noise control Barrier’. Rotterdam, de stad van de vernieuwing, heeft een nieuw experiment: geluiddempend werken. Geluid gaat toch omhoog, denk ik. In gedachten loop ik verder en ben benieuwd naar het effect van deze geluidsschermen. Ik hoef niet lang te wachten. Een vrachtwagen rijdt schrapend over het asfalt. De weg wordt …

Bruna met de hoofdletter B

In mijn boekenkast staat dit boekje: bruna-post. Het is een extra nummer ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Nederlandsche Uitgeversbond, oktober 1955 en komt uit de nalatenschap van mijn schoonvader. In een oogopslag zie je dat de illustratie voor de omslag gemaakt is door Dick Bruna. Het Woord vooraf is geschreven door C.Buddingh’ en Jaap Romijn. Ik citeer: “Er is geen woord ernst bij, in hetgeen hierachter volgt, er is zelfs geen woord van de bruna Kioskenonderneming en Lectuurcentrale bij, die voor deze gelegenheid haar verantwoordelijkheid aan de ondergetekende auteurs heeft overgedragen.” En dit is het met de …

No pictures

Tegenover de wereldberoemde Church of the Savior on Spilled Blood ligt het Museum of Stone. In de Russische-Orthodoxe kerk kun je over de hoofden lopen en in het museum ben ik de enige bezoeker. ‘No pictures,’ zegt de suppoost nors en kijkt mij streng aan. Elke stap die ik zet volgt ze nauwlettend. Het museum is klein, via drie smalle gangen kom je in het midden van het gebouw. Een vierkante ruimte van circa 10 bij 10 meter met een gigantische hoge koepel. In het midden van de zaal staat het pronkstuk van de tentoonstelling: een replica van de St. …

Robot als kroon op je werk?!

In dit Russische gebouw worden verschillende soorten robots ontwikkeld. De bestuurder van deze tram is hier ontelbaar veel keren langs gereden. Maar zou de bestuurder ooit gedacht hebben, hier wordt mijn grootste concurrent ontwikkeld? Ik zie een kroon op de tram. Zou mooi zijn als de bestuurder dat ook kon zien. NB Dit is het ‘Institute of Robotics and Technical Cybernetics’  (1968) en heeft de bijnaam de ‘White Tulip’. Het is circa 15 minuten lopen vanaf de metro halte Politekhnicheskaya in St Petersburg.

Waar blijf je nou?

Zie je hoe nat en vies ik ben? Ik viel van de fiets in een plas. Even later reed een scooter over mijn lange slungelige poten. Ze zijn nu nog langer en helemaal plat. Een mevrouw heeft mij van de straat gevist en zette mij hier neer. Ze streek over mijn pluizige hartje en zei: ‘Zo zit je droog en val je op. Je baasje komt er vast zo aan.’ Ik zit hier al een tijdje en zie alleen maar onbekende mensen voorbijlopen. Zo af en toe zegt iemand: ‘Hallo, Monkey.’ Ik zeg niks terug, want zo heet ik niet. …