Bij het huis in Zeeland staat een picknick in de tuin. Die hoorde bij de aankoop. Het blad is verrot en de zittingen zijn ook rot. Ik keek ernaar en dacht wat doen we hier mee? ‘Die kan wel weg,’ zei een mannenstem achter mij. ‘Echt niet!’ was mijn antwoord. De picknickbank moest verplaats worden en kreeg een plek onder de tamme kastanje. De tuin voelde in een keer anders. Maar ik was nog niet tevreden. Ik pakte de rol sedum die ik van de buurman had gekregen. En ja hoor: die paste precies! Een natuurlijk groen tafelkleed. ‘Zo,’ zei …

Gisteren was deze korte broek flets en verkleurd. Net als de twee knoopjes die er zo afgeknipt worden. Kleding die vaal en niet versleten is, wat doe je daarmee? Die was ik met verf! De wasmachine als kleurmachine. In een paar uur tijd is ondraagbare garderobe weer als nieuw, daar kan geen uitverkoop tegen op.