De buurtbakker

De vegan uitdaging: dag 1 Vandaag lijkt wel een feestdag: de eerste dag van de week zonder vlees en zuivel. Het is gelukt om niet één, maar twee horecagelegenheden in mijn wijk te vinden die meedoen met mijn uitdaging en zetten een VEGAN gerecht op de kaart. Voor de lunch zijn we bij de buurtbakker Bussing. Daar lacht het humusbroodje ons tegemoet. Maarten Laupman – de fotograaf – staat niet op de foto, maar proeft wel mee.Mijn buurtbakker doet zelfs de hele maand maart mee. En om te zorgen dat ik weer terugkom, hebben ze morgen een ander VEGAN broodje …

Pompoengedachten

Weet jij nog wanneer je voor het eerst pompoen hebt gegeten? Ik zie die dag nog voor me.  Het was donderdag 30 oktober 1975. De volgende dag was het Halloween. Ik was 16 en woonde voor een jaar in een gastgezin in Amerika. Ook al ging ik gewoon naar school, het voelde als een soort tussenjaar. Elke ochtend stapte ik om half 8 in de gele schoolbus en rond een uur of 5 was ik weer thuis. Van Halloween had ik toen nog nooit gehoord, maar als je in een land bent, waar je de gewoonten nog niet kent en de taal …

Het einde als een nieuw begin

Lieve, beste (kinderboeken) vrienden, Elk einde heeft een begin: een stukje touw, een knot wol, een boek, een film, een maaltijd, een werkdag en zelfs ook je werk. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb besloten om iets anders te gaan doen. Bijna dertig jaar zijn BoekieBoekie en ik onafscheidelijk geweest, dat is ongeveer de helft van mijn leven. Samen met de redactie beleefde ik grootse avonturen. We reisden naar onbekende oorden, gingen op pad met kinderboekenhelden, ontmoetten uitgestorven dieren en onbekende ruimtewezens, maar we kwamen ook gewone mensen – zoals jij en ik – tegen.In het redactielokaal was het muisstil of een drukte …

Eksterogen

Het is weer een hels kabaal op het balkon. De bonte specht timmert er op los en de ekster komt voor de zoveelste keer langs om te inspecteren of zijn hapjes in de snackbar nu eindelijk klaar zijn. Hij heeft trek. Gelukkig ben ik thuis en kan ik de kwajongens wegsturen. Achter de regenpijp zit een heel klein pimpelmeesje. Het lijkt wel dood… Maar niets is minder waar, zodra het kleine vogeltje mij ziet, is’t springlevend en komt het kwetterend op mij af. Het meesje is voor niets en niemand bang. Zijn schaduw is stoer en groot. De kleine kralende oogjes …

De dag is allang begonnen

De klimrozen zien een strakblauwe licht en vragen zich hoe lang het nog duurt. Ze willen wortelen in de zilte Zeeuwse klei. De kip kakelt nog een ei, twee merels fluiten tegen elkaar, de koolmezen vliegen het nestkastje in en uit, en de zwarte koffie kleurt goed bij de witte gevlochten broodjes met donkerrode bramenjam. De dag begint vroeg als de zon schijnt.

De Zeeuwse zon speelt met de Poolse buitenhuisjes op het schilderij. Op de wand en op het doek verschijnen twee witte vlakjes. Eentje links en eentje rechts. Het lijken wel twee ramen. Ik kijk en zie mijn vriendin. Ik zwaai, ze ziet mij en ze zwaait terug. Er komt een wolk voor de zon. Ik ben weer in mijn eigen buitenhuis en mijn vriendin ook.

Spiegelbeeld

Het spiegelbeeld van mijn leeftijd is die van mijn moeder. Zij wordt 85 in juni. Hetzelfde gebeurde in 1974. Toen waren wij 25 en 52. De dochter als spiegelbeeld van de moeder of is het na zoveel jaar precies andersom?

Wat helpt is een wonder

Anne Vegter was Dichter des Vaderlands. Vier jaar lang heeft ze niet alleen gedichten geschreven maar bij belangrijke gebeurtenissen, maar ook trok ze als een vertegenwoordiger van het gedicht door het land. Het allermooiste van een gedicht is, dat een woord of een regel je zo kan raken, dat het voor altijd bij je blijft. En wie een gedicht in zijn hoofd heeft zitten, heeft altijd woorden bij zich. Een woord als gereedschap voor de dingen die ertoe doen. Voor iedereen die nog niet de juiste pen of hamer heeft gevonden om de laatste punt te zetten is er: ‘Hallo …

Slow-Fashion

Altijd heb ik gedacht dat modeontwerpers vooruitstrevende trendsetters zijn. Als ik aan haute couture denk, zie ik modellen op een catwalk die zelfverzekerd de meest futuristische creaties tonen. Terwijl liefhebbers verheerlijkt toekijken, alsof er een doos bonbonnetjes aan hen gepresenteerd wordt, waaruit ze straks eentje mogen kiezen. Echter, de getoonde schoonheid is niet meer puur en natuurlijk: achter de toonbank van de kledingindustrie liggen vervuilende ingrediënten en de kassa slaat vooral oneerlijke handel aan. In 1989 richtte de Italiaan Carlo Petrini de beweging Slow Food op en koos de slak als symbool. Hij veroorzaakte een culinaire revolutie. Koken met vergeten …

Hoe duurzaam is je kledingkast…

Als het aan Natascha van der Velden ligt, wordt dat dé vraag van 2017. Zij promoveerde als eerste in Nederland op duurzame mode. Haar proefschrift Making Fashion Sustainable leest als een thriller, waarbij je zelf ook een van de daders bent. Iedereen weet het: de kledingindustrie is wereldvervuiler nummer twee. Met de olie-industrie aan top. En dat zegt wat. Het is algemeen bekend: de keten houdt van oneerlijke handel. Het antwoord van de bewuste koper van te goedkope kleding: ‘Ik ben geen dief van mijn eigen portemonnee!’ Onbewust ben je dat wel, na een paar keer wassen of dragen laten …