Zwart kijken

Vandaag is de vergadermarathon. Op mijn fiets zigzag ik door de stad. Na de zoveelste ontmoeting moet ik mijn hoofd luchten en kies ik voor een omweg door Het Park bij de Euromast. Het park is kaal en leeg. De meeste bomen hebben geen blaadjes meer. In de verte zie ik dat het grote bloemenperk ook leeg is. Alle bloemen die er vorige week nog stonden zijn verdwenen. In een groot zwart vlak staan zeven mannen en een kruiwagen. Ze bewegen als takken in de wind. Het lijkt op een openbare repetitie van een dansgroep. Mannen in een blauwe overall …