Zwart kijken

Vandaag is de vergadermarathon. Op mijn fiets zigzag ik door de stad. Na de zoveelste ontmoeting moet ik mijn hoofd luchten en kies ik voor een omweg door Het Park bij de Euromast. Het park is kaal en leeg. De meeste bomen hebben geen blaadjes meer. In de verte zie ik dat het grote bloemenperk ook leeg is. Alle bloemen die er vorige week nog stonden zijn verdwenen. In een groot zwart vlak staan zeven mannen en een kruiwagen. Ze bewegen als takken in de wind. Het lijkt op een openbare repetitie van een dansgroep. Mannen in een blauwe overall …

De notenkrakers

Het is september. De laatste maand van de rijpe vruchten. Ben benieuwd wat de oogst van mijn stadswandeling wordt en ik loop met mijn hoofd in de wolken. Bomen hangen vol met kastanjes, beukennootjes en hazelnoten, maar op de grond liggen nog geen rijpe. Wel liggen er overal eikels, maar die kun je niet eten. Bij de hazelaar in de verte staat een fiets. Waar een fiets is, is een mens, denk ik en ik loop erop af. De struik hangt vol vruchten, maar ik kan er niet bij. Uit het struikgewas duikt een man op. Hij loopt naar mij …