Van daar naar hier

Vannacht is het de nacht van de nacht. De nacht naar de wintertijd. De nacht van de nieuwe maan. De nacht om dingen af te ronden. De nacht om je gedachten te ordenen. De nacht om dat wat je gedaan hebt los te laten. De nacht om ruimte te maken voor iets nieuws. Aan de maan kun je zien dat alles een begin en een einde heeft. Elke maand weer. Daarom houd ik van de maan. Ook houd ik van de sterrenhemel, waar ik ook naar toe ga, de Grote Beer reist met mij mee. In Rotterdam is het niet …

Freesmij

De straat is afgezet voor werkzaamheden aan de stadverwarming en andere leidingen. De buurt is alleen nog maar toegankelijk voor voetgangers. De weg naar de bakker is nu een spannend parcours met bouwhekken. Een aantal zijn ingepakt met een dik pak isolatiemateriaal. Op het glimmende gitzwarte scherm staat: ‘Siderise noise control Barrier’. Rotterdam, de stad van de vernieuwing, heeft een nieuw experiment: geluiddempend werken. Geluid gaat toch omhoog, denk ik. In gedachten loop ik verder en ben benieuwd naar het effect van deze geluidsschermen. Ik hoef niet lang te wachten. Een vrachtwagen rijdt schrapend over het asfalt. De weg wordt …

Bruna met de hoofdletter B

In mijn boekenkast staat dit boekje: bruna-post. Het is een extra nummer ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Nederlandsche Uitgeversbond, oktober 1955 en komt uit de nalatenschap van mijn schoonvader. In een oogopslag zie je dat de illustratie voor de omslag gemaakt is door Dick Bruna. Het Woord vooraf is geschreven door C.Buddingh’ en Jaap Romijn. Ik citeer: “Er is geen woord ernst bij, in hetgeen hierachter volgt, er is zelfs geen woord van de bruna Kioskenonderneming en Lectuurcentrale bij, die voor deze gelegenheid haar verantwoordelijkheid aan de ondergetekende auteurs heeft overgedragen.” En dit is het met de …

No pictures

Tegenover de wereldberoemde Church of the Savior on Spilled Blood ligt het Museum of Stone. In de Russische-Orthodoxe kerk kun je over de hoofden lopen en in het museum ben ik de enige bezoeker. ‘No pictures,’ zegt de suppoost nors en kijkt mij streng aan. Elke stap die ik zet volgt ze nauwlettend. Het museum is klein, via drie smalle gangen kom je in het midden van het gebouw. Een vierkante ruimte van circa 10 bij 10 meter met een gigantische hoge koepel. In het midden van de zaal staat het pronkstuk van de tentoonstelling: een replica van de St. …

Waar blijf je nou?

Zie je hoe nat en vies ik ben? Ik viel van de fiets in een plas. Even later reed een scooter over mijn lange slungelige poten. Ze zijn nu nog langer en helemaal plat. Een mevrouw heeft mij van de straat gevist en zette mij hier neer. Ze streek over mijn pluizige hartje en zei: ‘Zo zit je droog en val je op. Je baasje komt er vast zo aan.’ Ik zit hier al een tijdje en zie alleen maar onbekende mensen voorbijlopen. Zo af en toe zegt iemand: ‘Hallo, Monkey.’ Ik zeg niks terug, want zo heet ik niet. …

Verboden toegang

Voor de slotgracht van het fort staan twee bewakers. Niemand mag de brug over. Pokomonfiguren worden al voor de eerste linielijn geweerd. De oude verdedigingsstrategie komt ook nu weer van pas. En de Pokomonjagers herken je moeiteloos: kijk-lopen met je mobiel is verdacht. Ben benieuwd wanneer de eerste boete wordt uitgeschreven voor illegale Pokomonjacht.

Zwart kijken

Vandaag is de vergadermarathon. Op mijn fiets zigzag ik door de stad. Na de zoveelste ontmoeting moet ik mijn hoofd luchten en kies ik voor een omweg door Het Park bij de Euromast. Het park is kaal en leeg. De meeste bomen hebben geen blaadjes meer. In de verte zie ik dat het grote bloemenperk ook leeg is. Alle bloemen die er vorige week nog stonden zijn verdwenen. In een groot zwart vlak staan zeven mannen en een kruiwagen. Ze bewegen als takken in de wind. Het lijkt op een openbare repetitie van een dansgroep. Mannen in een blauwe overall …